Zapobieganie krwawieniom podczas leczenia lekami przeciwkrzepliwymi
Powikłania krwotoczne występują u 2-20% chorych leczonych lekami przeciwkrzepliwymi, a śmiertelność wynosi średnio 0,3 (0,01 -1,5%).
Najczęstszymi miejscami krwawień podczas leczenia heparyną są: krwawienia i krwiaki po wstrzyknięciach domięśniowych, śródścienne wylewy do jelit, krwiaki zaotrzewnowe, wylewy krwi do nadnerczy, krwiaki opłucnej i samoistne pęknięcie śledziony.
Podczas leczenia doustnymi lekami przeciwkrzepliwymi mogą wystąpić wylewy krwi do ośrodkowego układu nerwowego i siatkówki, krwiomocz, krwawienia z przewodu pokarmowego, krwiak osierdzia z tampo- nadą serca, wylewy do jam stawowych, martwica skóry, wylewy do nadnerczy, krwiaki mięśniowe. Krwawienia występują najczęściej w miejscach organicznych zmian w narządach.
Wiele leków może potęgować lub hamować działanie leków przeciw- krzepliwych (tab. 25.21, 25.22, 25.23).
W przypadkach konieczności ich stosowania należy odpowiednio zmniejszać dawki leków przeciwkrzepliwych, aby utrzymać na leczniczo zmniejszonym poziomie odpowiednie wskaźniki krzepnięcia.
Należy także pamiętać, że odstawienie równocześnie podawanego leku hamującego działanie leków przeciwkrzepliwych może spowodować wystąpienie krwawienia.
Zapobieganie. Zapobieganie krwawieniom podczas leczenia lekami przeciwkrzepliwymi polega na ścisłym przestrzeganiu wskazań i przeciwwskazań do tego leczenia oraz utrzymywaniu na leczniczo zmniejszonym poziomie odpowiednich testów krzepnięcia przez modyfikację dawkowania leków.
Dodaj komentarz