Okres wysypkowy
Okres wysypkowy następuje wśród nasilających się objawów ogólnych, ponownego wzrostu temperatury do 39—4-0° i ukazania się wysypki na skórze. Początek jego prawie z reguły przypada na 14 dzień od chwili zakażenia. Wysypka ukazuje się najpierw za uszami, skąd stopniowo przechodzi na twarz (wargi, broda, grzbiet nosa, czoło). Wykwity, które mają początkowo wygląd pojedynczych różowych plamek z lekka wzniesionych nad poziom skóry — stopniowo zlewają się z sobą. Wysypka szybko narasta, tak że już po kilkunastu godzinach dochodzi do jednolitego prawie rozprzestrzenienia się jej na twarzy z pozostawieniem gdzieniegdzie wolnych od wysypki miejsc skóry. Równocześnie wysypka rozprzestrzenia się ku dołowi na klatkę piersiową, brzuch, kończyny, stopniowo zlewając się. W miarę występowania wysypki w dolnych partiach niknie ona w górnych okolicach zatem znikanie wysypki postępuje w tej samej kolejności, w jakiej ona występowała, tj. od twarzy ku kończynom. Wysypka znikając zmienia zabarwienie z różowego na ciemnoceglaste, a wreszcie brudnobrązowe. Równocześnie daje się zauważyć delikatne łuszczenie się skóry (otrębiaste). Zabarwienie brązowawe skóry stopniowo blednąc jest dostrzegalne jeszcze w ciągu kilku tygodni.
Cały proces — od chwili ukazania się wysypki, poprzez jej rozkwit aż do zblednięcia —trwa przeciętnie 4—5 dni. Gorączka, która w chwili ukazania się wysypki jest wysoka, utrzymuje się w pierwszych 2—3 dniach i dopiero w okresie znikania wysypki w 4—5 dniu opada do normy, często krytycznie. Obfita wysypka na twarzy, zapalenie spojówek, światłowstręt i łzawienie nadają charakterystyczny wyraz twarzy dziecka (żałosno-płaczliwy). W tym czasie samopoczucie chorego jest wybitnie złe, apetyt upośledzony. Dzieci dużo śpią. Kaszel zmienia się: z męczącego i suchego staje się wilgotny i występuje coraz rzadziej. W okresie zdrowienia samopoczucie ulega szybkiej poprawie, natomiast upośledzone łaknienie i stan wyczerpania trwać może jeszcze jakiś czas.
Dodaj komentarz