Wczesna kastracja płodów żeńskich
Wyniki innych badań nad wpływem gonad oraz przysadki na różnicowanie płciowe podsumował Jost w pracy opublikowanej w roku 1954. Najbardziej szczegółowo badał on ten problem na płodach króliczych i dlatego najlepiej jest prześledzić różnicowanie płciowe na podstawie danych uzyskanych z tych badań. W 19 dniu życia płodowego rozwój cie- lesno-płciowy płodów męskich i żeńskich jest identyczny. Niezróżnico- wany przewód płciowy składa się z przewodów Wolffa i Mullera oraz z pierwotnej zatoki moczowo-płciowej. W 26 dniu życia płodowego zróżnicowanie płciowe jest już dokonane i płody posiadają właściwe dla swojej płci wewnętrzne i zewnętrzne narządy płciowe.
Wczesna kastracja płodów żeńskich nie zapobiega tworzeniu się żeńskich narządów płciowych. Jedynie niedorozwój struktur wywodzących się z przewodów Mullera wskazuje na pewną aktywność jajników płodowych. Wczesna kastracja płodów męskich prowadzi natomiast do rozwoju przypominającego w pełni rozwój płodów żeńskich. Wyniki tych eksperymentów wskazują, że jądra płodowe stymulują rozwój struktur męskich oraz działają hamująco na rozwój przewodów Mullera. Testosteron podawany kastrowanym płodom męskim lub płodom żeńskim powoduje rozwój cech męskich, lecz nie powoduje zahamowania rozwoju macicy i jajowodów, co nastąpiłoby przy naturalnej sekrecji jąder.
Dodaj komentarz