Skazy naczyniowe w przebiegu zakażeń
Pojawiająca się w przebiegu zakażeń skaza krwotoczna znacznie częściej powstaje wskutek uszkodzenia naczyń krwionośnych niż z powodu małopłytkowości. Takie skazy naczyniowe spotykamy w płonicy, odrze, ospie wietrzńej, durzę brzusznym, błonicy i posocznicach. Objawy krwotoczne mogą wystąpić bądź to na skutek uszkodzenia naczyń krwionośnych przez toksyny bakteryjne (np. w błonicy), bądź też z powodu zmian zapalnych w samych śródbłonkach naczyniowych (posocznica paciorkowcowa). Przyczyną wybroczyn krwotocznych mogą być też drobne zatory bakteryjne (powolne zapalenie wsierdzia, posocznica meningoko- kowa lub pneumokokowa).
Odrębny zespół skazy krwotocznej naczyniowej tworzy tzw. p 1 a- mica piorunująca albo zespół Waterhouse-Friderichsen a. Zespół ten może wystąpić w przebiegu ciężkich posocznic różnego rodzaju, zwłaszcza posocznicy meningokokowej. Cechują go rozległe zmiany krwotoczne, skojarzone z objawami ostrej niedomogi kory nadnerczy (ryc. 89).
Koagulopatie wywołane są zaburzeniami w biochemizmie krzepnięcia krwi. Istotą krzepnięcia jest zamiana rozpuszczalnego białka fibrynogenu w nierozpuszczalną fibry- nę. Zamiana ta odbywa się pod wpływem trombiny. Trombina powstaje z protrombiny przy współudziale jonów wapnia i tromboplastyny obecnej w osoczu krwi płytkach i tkankach ustrojowych.
Czynniki biorące udział w procesie krzepnięcia oraz wywołane icli niedoborem koagulopatie (wg Kollera)
Dodaj komentarz