Zastoinowa niewydolność krążenia
U chorych z zastoinową niewydolnością krążenia i niewydolnością wieńcową nie należy stosować leków powodujących częstoskurcz i zwiększa-
– 19 Kliniczna farmakologia jących objętość minutową, gdyż leki te, zwiększając pracę i zapotrzebowanie mięśnia serca na tlen, mogą doprowadzić do jego niewydolności. W ostrej niewydolności krążenia systemowego mają zastosowanie nitro- prusydek sodowy i trimetafan. Zastosowanie tych leków jest łatwe – działają tylko w czasie wlewaj dożylnego i po przerwaniu wlewu działanie lecznicze ustaje. Obniżenie ciśnienia tętniczego przez obydwa te leki łączy się ze zmniejszeniem oporu obwodowego i powrotu żylnego oraz nieznacznym obniżeniem pojemności minutowej.
W leczeniu nadciśnienia tętniczego często kojarzy się podawanie leków rozszerzających naczynia z lekami blokującymi receptory p-adrener- giczne. U chorych z utajoną niewydolnością krążenia może to jednak mieć niekorzystne działanie na serce. Nadmierne zmniejszenie inotropiz- mu serca przy równoczesnym zmniejszeniu oporu obwodowego może prowadzić do upośledzenia przepływu krwi przez ważne dla życia narządy i zmniejszenia ich czynności.
Dodaj komentarz