Konsultacje lekarskie i opinie medyczne – Warszawa, Poznań, Kraków

Spośród składowych układu renina-angiotensyna-aldosteron używanych w lecznictwie wymienić należy hipertensyną oraz aldosteron.

Hipertensyua. Jest Asp-fł-amidem Val-5-angiotensyny II (miejsce izo- leucyny w położeniu piątym zajmuje walina). Pomimo wymienionych różnic między angiotensyną II a hipertensyną związki te są nie do odróżnienia immunologicznie. Hormon ten podany dożylnie wykazuje bardzo krótki okres półtrwania, wynoszący 1-2 min. Znakowana hiperten- syna po dożylnym podaniu jest wychwytywana głównie przez nadnercza, nerki i macicę.

W lecznictwie hipertensyną używana była do niedawna głównie jako lek wazopresyjny w stanach wstrząsowych. Obecnie jest używana tylko wyjątkowo po bezskutecznym stosowaniu innych leków lub zabiegów przeciwwstrząsowych.

Ponadto hipertensyną jest stosowana w diagnostyce stanów chorobowym przebiegających z niedoborem lub całkowitym brakiem aldoslero- nu, uwarunkowanym wrodzoną wadą w biosyntezie aldosteronu, oraz w rozpoznawaniu hipoaldosteronizmu pierwotnego, przebiegającego z nadciśnieniem tętniczym. W wymienionych stanach chorobowych podawanie hipertensyny w dawkach nie wywołujących wzrostu ciśnienia tętniczego, nie wywiera żadnego działania pobudzającego na biosyntezę aldosteronu (u osób ze sprawną czynnością warstwy kłębkowatej kory nadnerczy podawanie hipertensyny, w dawkach nie wywołujących zwiększenia ciśnienia krwi, znacznie zwiększa wydzielanie aldosteronu).