Kliniczne aspekty depresyjnego wpływu LBA na serce
Kardiodepresyjny wpływ LBA wykazany został wielokrotnie w wielu różnych układach doświadczeń na zwierzętach (p, rozdz. 8).
Wyniki badań klinicznych potwierdzają tę ogólną prawidłowość. Wprawdzie pierwsze prace badawcze w tej dziedzinie wykonane na zdrowych ochotnikach nie wykazały statystycznie istotnych zmian wskaźników pośredniego pomiaru kurczliwości serca po propranoiolu, lecz późniejsze badania dowodzą, że mogło to być spowodowane małą liczebnością badanych grup.
Wpływ różnych LBA na kurczliwość analizowano w wielu pracach doświadczalno-kiinicznych. Wyniki tych badań można zestawić w postaci następujących tez:
– 1. Większość LBA upośledza dynamikę skurczu serca zwierząt, obniża polikardiograficzne wskaźniki kurczliwości serca osób zdrowych lub z nie- powiklaną chorobą wieńcową i może wyzwalać niebezpieczeństwo niedomogi krążenia [12- 14, 197, 339, 393, 486, 497, 501, 531, 541, 542, 547, 550, 559, 562, 594, 681, 719, 720, 723, 796, 897, 976, 1066, 1080].
– 2. Najsilniejsze upośledzenia kurczliwości serca występują po propra- nololu, mniej ewidentne po alprenoiolu, oksprenoiolu i pindololu, najsłabsze po praktololu i sotalolu [14, 393, 486, 541, 542, 547, 693, 735, 792, 943, 966, 967, 1048],
– 3. Pindolol i oksprenoloi wykazały działanie kardiodepresyjne w stopniu mogącym zagrażać niewydolności krążenia w tych przypadkach, gdy u chorych z chorobą niedokrwienną serca występuje adaptacyjnie wzmożona aktywność układu adrenergicznego [256, 257, 393, 1066], Odpowiedni dobór dawek pozwala na częściowe eliminowanie wpływu tych leków na kurczliwość serca [933] z jednoczesnym zachowaniem częściowego, z reguły wystarczającego, działania leczniczego, które można spotęgować odpowiednim doborem leków o synergicznym działaniu w chorobie wieńcowej – np. azotynów [47, 719, 722, 804] – lub w zaburzeniach rytmu – np. Iignokainy [25, 720].
Dodaj komentarz