Grupa kardiowybiórczych LBA
Wszystkie ww. LBA zwalniają akcję serca, zmniejszają pojemność wyrzutową serca, nie zmieniając oporów w naczyniach obwodowych. Również sotalol, „czysty” LBA o właściwościach obniżających ciśnienie krwi, znalazł zastosowanie w leczeniu nadciśnienia tętniczego i podobnie jak nadolol, który w dawkach wzrastających od 40 do L69 mg/dobę, o 50% zmniejszał aktywność osoczową reniny.
Grupa kardiowybiórczych LBA ma również udział w leczeniu nadciśnienia. Po wycofaniu z przewlekłego leczenia praktololu, którego hipotensyjne właściwości wykorzystano już od 1970 r. [592] wprowadzono acebu- toloi [444, 599], atenolol [2, 250, 442, 444] oraz metoprolol [750, 878, 1037]. Badania porównawcze [96] wykazały, że metoprolol w dawce 50 mg jest równy w sile działania hipotensyjnego propranololowi w dawce 40 mg.
Wszystkie kardiowybiórcze LBA są bezpieczniejsze w leczeniu nadciśnienia u chorych ze zmianami w układzie oddechowym, z powodu mniejszego powinowactwa do receptorów B2 w oskrzelach. Acebutolol ponadto wykazuje znaczną aktywność sympatomimetyczną, która chroni przed rzadkoskurczem oraz depresją mięśnia sercowego.
Są również pomyślne wyniki prób stosowania kardiowybiórczych LBA w dawkach dwu- lub jednorazowych dziennie. Korzystne jest również kojarzenie LBA z lekiem moczopędnym, gdyż LBA zapobiega „ucieczce” potasu z moczem [189], Często łączy się podawanie LBA z lekiem bezpośrednio rozszerzającym mięśnie gładkie naczyń, jak minoksydyl lub pra- zosyna, szczególnie w przypadku ciężkiego nadciśnienia, któremu towarzyszy uszkodzenie nerek.
Dodaj komentarz