STOSOWANIE EPINEFRYNY CZĘŚĆ 2
Częste obecnie miejscowe stosowanie steroidów i antybiotyków przez dłuższy czas może uszkodzić nawet uprzednio zdrową rogówkę i spowodować ciężkie, trudne do leczenia zakażenia wirusowe i grzybicze. Dlatego ostrożność i częsta kontrola okulistyczna powinna być regułą podczas długotrwałego, miejscowego stosowania antybiotyków i kortyko- steroidów [1, 8, 24, 50],
Wielkiej ostrożności wymaga też stosowanie miejscowo środków znieczulających (kokainy, pantokainy, oksybuprokainy i innych). Zależnie cd czasu działania i częstości podawania leki te mogą wywołać punkciko- wate ubytki i nacieki w rogówce, obrzęk nabłonka, nacieczenie warstwy miąższowej, a nawet unaczynienie i bielmo rogówki [39].
Różne leki podawane długotrwale wywołują tzw. zespół suchego oka, charakteryzujący się drobnymi ubytkami i złuszczaniem się w postaci nitek nabłonka rogówki, wysychaniem i rogowaceniem nabłonka spo- jówki, piankowatą wydzieliną w worku spojówkowym, zarastaniem punktów Izowych. Chorzy odczuwają suchość spojówki i rogówki, pieczenie, silne kłucia, światlowstręt.
Objawy takie stwierdzono po sympatykomimetykach, tymololu, pilokarpinie, kortykosteroidach [10, 28, 33, 36, 48], Być może leki te wpływają ujemnie na funkcją gruczołu łzowego. Leczenie „zespołu suchego oka” jest bardzo trudne.
Dodaj komentarz