Tylna część przysadki
U dzieci choroby gruczołów dokrewnych dość często kojarzą się z odchyleniami w kształtowaniu osobowości psychicznej. Nie ma ścisłej korelacji między rodzajem zaburzenia endokrynologicznego a typem zmian psychicznych (kastracja z reguły obniża popęd płciowy, niekiedy jednak go potęguje widuje się chorych na nadczynność tarczycy z obniżoną aktywnością psychiczną). W praktyce obserwuje się jednak, że pewnym schorzeniom gruczołów dokrewnych stosunkowo często towarzyszą określone zmiany psychiczne. Hormonalnie uwarunkowany niedorozwój umysłowy występuje tylko przy niedoczynności tarczycy. obwodowych przez przysadkę skutkiem niedostatecznie sprawnego wytwarzania substancji pobudzających (wzgl. hamujących) przysadkę.
Tylna część przysadki wydziela dwa hormony: oksytocynę i wazo- presynę. Oksytocyna (pitocyna) powoduje skurcz większości mięśni gładkich (jelit, oskrzeli, przewodów mlecznych, macicy). Wazopresyna {pitresyna) powoduje skurcz tętniczek oraz włośniczek. Działanie antydiuretyczne polegające na pobudzaniu czynnego wsysania' wody w częściach dalszych kanalików nerkowych prawdopodobnie nie zależy od odrębnego hormonu, lecz jest jedną z form działania pitresyny. Wytwarzanie obu hormonów następuje w jądrach nadwzrokowych i przy- komorowych podwzgórza. Wytwarzany tam neurosekret dostaje się drogami nerwowymi do tylnego płata przysadki. Pituicyty spichrzają go i w miarę aktualnych potrzeb wydzielają substancje czynne do krwioobiegu. Wzrost ciśnienia osmotycznego krwi pobudza osmoreceptory komórek neuroselcrecyjnych, które zwiększają wytwarzanie neurose- kretu i pobudzają pituicyty do uwalniania hormonów.
Dodaj komentarz