Schemat regulacji neurohormonalnej
Przedstawiony schemat regulacji neurohormonalnej jest ogromnie uproszczony i ma jedynie ułatwić zrozumienie całokształtu przemian regulacji neurohormonalnej ustroju.
Nie ulega żadnej wątpliwości, że objawy zaburzeń neurohormonalnych mogą być bardzo różnorodne i ich ocena musi obejmować całość regulacji neurohormonalnej. Na przykład kobiety pozbawione przysadki mogą zachodzić w ciążę i rodzić, aczkolwiek zdarza się to bardzo rzadko. Jest to jednak możliwe tylko wtedy, gdy uszkodzone ogniwo w opisanej regulacji jest zastąpione wyrównawczą działalnością gruczołów wydzielania wewnętrznego. Tak na przykład przy długotrwałym stosowaniu preparatów estrogennoprogesteronowych uzyskuje się nie tylko odpowiednio pożądane zmiany w efektorze, ale także częściowo hamuje się zwrotnie działalność wyższych pięter układu neurohormonalnego. W razie przekraczania fizjologicznych dawek hormonu dochodzi nieraz do niepożądanej reakcji całego ustroju, co może się objawiać zaniknięciem pomyślnych zmian w efektorze uzyskanych w pierwszym etapie leczenia hormonalnego. Dzieje się tak dlatego, że ustrój uruchamia mechanizmy, nad którymi nie jesteśmy w stanie w pełni zapanować stosując jednego rodzaju hormon. W innym wypadku długotrwałe stosowanie na przykład hormonów kory nadnercza !powoduje pożądane zmiany obwodowe, ale oprócz zahamowania endogennej syntezy tych hormonów w nadnerczach, ich podawanie hamuje także tworzenie ACTH.
Dodaj komentarz