Czytelnicy komentują

  • Dorota Nieskalana on Środki pobudzające Moim zdaniem szkoda zdrowia na takie środki pobudzające. Lepiej jest się dobrze wyspać, zacząć się dobrze odżywiać i uprawiać jakieś sporty. Nie trzeba faszerować się żadnymi lekami :) Ale kto co lubi. Na sen, owszem można brać jeżeli ktoś ma na praw (25/02/2015 at 8:08 PM)

Sprawdź

Medycyna

Sprawdź

Rodzaje morlaności

Wydaje się, że nawet wtedy, gdy w teorii pedagogicznej w Skandynawii dominował „liberalizm wobec seksu bez miłości”, w praktyce młodzieży skandynawskiej (lecz także i kontynentalnej, europejskiej) umacniał się i poszerzał „liberalizm wobec seksu skojarzonego z miłością”. W pedagogice polskiej (świeckiej) lat 1956- 1970 także ten punkt widzenia jest wyraźnie dominujący.

Jeśli cnodzi o typologię etyki seksualnej według głównej postawy moralnej wobec spraw płci, można przykładowo przytoczyć typologię zaproponowaną przez T. H, Christensena (1972): wymienia on trzy typy etyki seksualnej różniące się między sobą przesłankami moralnymi, systemem instytucji, na których się opierają, wynikającym z nich stylem życia i rodzajem wytworzonej moralności.

Jest to 1) moralność absolutystyczna, 2) moralność relatywistyczna i 3) moralność hedonistyczna.

– 1. Moralność absolutystyczna jest moralnością przykazań i zakazów7 opartych na autorytecie Boga, gwarantowaną przez instytucję religii. Wiara, ufność i posłuszeństwo są głównymi cechami postępowania prowadzonego w duchu tej etyki. Surowy wymóg czystości jest podstawową normą tego typu moralności.

– 2. Moralność relatywistyczna jest moralnością skutków' i konsekwencji. Opiera się na filozofii, naukach przyrodniczych i społecznych. Normy postępowania muszą być formułowane przez każdego na własny użytek w konkretnej sytuacji, a trafność decyzji zależy od wartości skutków danego czynu. „Odpowiedzialność decyzji” podejmowanych na podstawie racjonalnego myślenia i uwzględnianie informacji naukowych charakteryzują postępowanie w duchu tej moralności,

– 3. Moralność hedonistyczna jest moralnością używania i rozkoszy. W skrajnej postaci nie liczy się ona z przykazaniami ani z konsekwencjami i ogłasza „rozkosz”, „zadowolenie” za wartości najwyższe. W formach bardziej umiarkowanych moralność hedonistyczna krzyżuje się z relatywistyczną dzieje się tak wtedy, kiedy „rozkosz” nie jest uważana za wartość autonomiczną i najwyższą, tylko za wysoko notowaną, wszakże uzależnioną i od konsekwencji, i od innych warunków, które muszą być spełnione, aby człowiek uzyskiwał zaspokojenie szerszej skali swoich społecz- no-seksualnych potrzeb poza samym przeżyciem „rozkoszy”.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *