Procesy emocji dodatniej i ujemnej
Rozwiniętą koncepcję funkcji procesów emocjonalnych znajdzie Czytelnik w innej pracy autora pt. Kody orientacji i struktura procesów emocjonalnych. Koncepcja ta wchodzi w skład teorii Kod-Emocje, stanowiącej próbę skonstruowania modelu mechanizmu czynności psychicznych, łączącego w całość zarówno procesy poznawcze, jak i emocjonalne. W tej samej pracy na s. 26-32 Czytelnik znajdzie wyjaśnienie pojęcia „syntezy afferentacyjnej”. że mamy tu do czynienia nie tyle z procesem ile z zespołem procesów względnie niezależnych od siebie i spełniających odrębne funkcje (dlatego też użyto tu liczby mnogiej). Przypuszczenie to znajduje potwierdzenie w analizach niL tylko psychologicznych, ale też neurofizjologicznych, dając podstawę do przyjęcia tezy, że istnieją przynajmniej trzy procesy emocjonalne odgrywające specyficzną rolę, posiadające swój specyficzny wyraz fizjologiczny i psychologiczny, dysponujące odrębnymi mechanizmami działania i odrębnymi aparatami anatomicznymi generującymi je. Są to procesy następujące: aktywacja (pobudzenie), emocja negatywna, emocja pozytywna.
Procesy emocji dodatniej i ujemnej prawie zawsze występują łącznie z pobudzeniem i wspólnie z nim są dane introspekcyjnie jako całość – stąd dotychczas były traktowane w psychologii jako jeden proces
– 0 dwóch stanach ekstremalnych. Raz tymi ekstremami było pobudzenie
– 1 brak pobudzenia, innym razem zadowolenie lub niezadowolenie. Teoretykom to jednak nie przeszkadzało. W wypadku, gdy chodziło wyłącznie
– 0 opis stanów emocjonalnych, była to sprawa drugorzędna. Gdy jednak badacz jest zainteresowany funkcją emocji, sprawa ta staje się podstawowa.
Dodaj komentarz