POTRZEBA SEKSUALNA – KONTYNUACJA
Przepięknym literackim przedstawieniem takiego stanu rzeczy są pisma św. Augustyna, a także innych osób, które wierzyły w to, że rezygnacja z czynności seksualnych stanowi warunek zwalczenia w sobie tego, co złe. W wypadkach takich może dojść do swoistej fiksacji: tak dalece posuniętej koncentracji na problemach erotycznych, że w końcu treści pozytywne, dla których podjęto ascezę, zostają przesunięte na dalszy plan i w sposób paradoksalny osoba, która zamierzała całkowicie zrezygnować z wszelkich pożądań fizycznych, zostaje podporządkowana erotyce. Działa tu zjawisko, które moglibyśmy określić paradoksem „białej małpy”. Im bardziej koncentrujemy się na niemyśleniu o czymś, tym intensywniej o tym myślimy. Stąd starożytna recepta na nieśmiertelność: „Chcesz żyć wiecznie, nie myśl o białej małpie”.
Należy sądzić, że w tych kulturach, gdzie został wprowadzony system przestrzegania „tabu” seksualnego jako jednego z najważniejszych kryteriów uzyskania wysokiego statusu społecznego (a typowa jest tu kultura chrześcijańska), istnieją psychologiczne warunki do wyodrębnienia. działalności mechanizmów seksualnych jako systemu autonomicznego w stosunku do reszty osobowości człowieka.
Drugim czynnikiem, który wpłynął na potraktowanie dążeń erotycznych jako autonomicznie funkcjonującego instynktu, jest biologiczny model człowieka ujmowanego jako istota, której działalność jest sterowana przez określony garnitur popędów, a różnorodność wykonywanych społecznie czynności jest skutkiem ograniczeń narzuconych przez cywilizację. Model ten jest po dziś dzień bardzo żywy w niektórych śro-' dowiskach lekarskich i prawniczych. Można znaleźć jego wyraz w fachowej literaturze jak też w praktyce, np. w ekspertyzach sądowych lub wyjaśnieniach stron biorących udział w rozprawach dotyczących przestępstw na tle seksualnym.
Dodaj komentarz