Ostre zapalenie przydatków macicy
Miejscowego leczenia w ostrych przypadkach rzeżączki cewki moczowej nie stosujemy. Zaleca się natomiast częste zmywanie sromu wodą przegotowaną lub lekkim środkiem odkażającym (np. 3% roztwór kwasu bornego) oraz natłuszczanie skóry maścią obojętną celem niedopuszczenia do jej podrażnienia przez spływającą wydzielinę ropną. W razie zajęcia przez proces chorobowy szyjki macicznej należy w okresie ostrym stosować – co najwyżej – przepłukiwania pochwy słabymi roztworami bakteriobójczymi (np. roztworem nadmanganianu potasu w rozcieńczeniu 1:1000). Nie wolno uciekać się ani do pędzlowań szyjki, ani do wprowadzania jakichkolwiek leków odkażających do jej kanału.
W rzeżączce gruczołów Bartholina dopóki nie wytworzy się ropień należy zalecić w razie bólu zimne okłady wysychające, a nawet lód. Ropnie leczy się wyłącznie na drodze chirurgicznej, rozcinając je szeroko, przemywając ich jamę jakimkolwiek płynem odkażającym i zakładając do niej na kilka dni sączek.
Ostre zapalenie przydatków macicy i ostre zapalenie trzonu macicy (patrz wyżej) leczy się tylko zachowawczo (okłady wysychające na brzuch, czopki z morfiną lub pantoponem, leki uspokajające i przeciwbólowe, spoczynek w łóżku, regularny stolec).
Czas trwania objawów ostrych w przypadkach rzeżączki cewki i szyjki macicznej (bez zajęcia górnych narządów płciowych) wynosi 3-6 tygodni. Dopiero po ustąpieniu ostrych objawów zapalenia można przystąpić do leczenia miejscowego. Polega ono na zastosowaniu wstrzykiwań roztworów związków chemicznych o właściwościach bakteriobójczych, przede wszystkim związków srebrowych. U kobiet zaczyna się je stosować na ogół wcześniej niż u mężczyzn, a zalecane roztwory wodne środków leczniczych są też silniej stężone (nowargan 3-5%, Arg. niłrtcum 0,25-2%, Hydrargyrum oxycyanatum 1:4000-1000 itd.). Chore wstrzykują sobie te leki same. W pęcherzu moczowym przed wstrzyknięciem należy zostawić nieco moczu.
Dodaj komentarz