NIEPOŻĄDANE DZIAŁANIE SZCZEPIONEK I SUROWIC NA UKŁAD NERWOWY
Szczepionki przeciw wirusowi ospy mogą wywołać, na ogół po 10-11 dniach (z wahaniami od 2 do 25 dni) zapalenie mózgu, które przebiega z dużą śmiertelnością dochodzącą do 40%. Płyn mózgowo-rdzeniowy wykazuje pleocytozę limfocytarną (40-90 komórek). Częstość występowania tego powikłania wynosi 1 na 100 tysięcy szczepień, u 10% chorych pozostają trwałe niedowłady, zaburzenia intelektualne lub padaczka. Z innych objawów opisywano porażenia mięśni galko-ruchowych [63].
Szczepionka przeciw wirusowi ostrego zapalenia rogów przednich rdzenia. Częstość występowania porażeń wynosi około 1 na milion szczepionych. Częstsze są porażenia czy osłabienia mięśni gałek ocznych [68]. Powikłania mogą przejawiać się od osłabienia pojedynczych grup mięśniowych do kończących się zgonem porażeń typu Landry’ego, Do rzadkości należą ogniskowe ruchowe napady padaczkowe. Po doustnym stosowaniu szczepionki mogą wystąpić ogólne objawy, m.in. bóle głowy i odczyn oponowy [16, 71].
Szczepionka przeciw wirusowi żółtej gorączki może wywołać zapalenie mózgu i opon. Opisano 16 przypadków powikłań na 100 milionów szczepień [12].
Szczepionka przeciw wirusowi wścieklizny. Neurologiczne objawy niepożądane występują po 10-15 dniach od pierwszego wstrzyknięcia i poprzedzone są zwykle uogólnioną reakcją poszczepienną, mogą wystąpić uszkodzenia nerwowe lub wielonerwowe, zapalenie rdzenia – o najczęstszym umiejscowieniu lędźwiowym i o wstępującym charakterze porażeń typu Landry’ego, jak również zapalenia oponowo-mózgowo-rdzeniowe z drgawkami uogólnionymi. Po następnych szczepieniach niebezpieczeństwo powikłań neurologicznych wzrasta [6, 50, 60].
NIEPOŻĄDANE DZIAŁANIE SZCZEPIONEK I SUROWIC NA UKŁAD NERWOWY- KONTYNUACJA
Szczepienia przeciw grypie mogą w rzadkich przypadkach wywołać alergiczne enceialopatie.
Szczepienia przeciw krztuścowi. Zbiorowe zestawienie do 1958 r. wykazuje ok. 100 przypadków powikłań w postaci encefalopatii, które nierzadko kończą się zgonem lub trwałymi uszkodzeniami mózgu [7, 67]. Kolejność szczepień nie ma znaczenia dla częstości powikłań. Objawy ostrej encefalopatii czy zapalenia mózgu rozwijają się w dobę po szczepieniu, ale mogą wystąpić już w okresie od 20 min do 72 h pierwszym objawem towarzyszącym wysokiej temperaturze ciaia są drgawki, po czym rozwijają się porażenia. Ryzyko śmierci lub trwałych powikłań wynosi od 1 na 50 tysięcy do 1 miliona szczepionych [7j. Innym bardzo rzadkim powikłaniem jest ostre zapalenie rogów przednich rdzenia.
Szczepienia przeciw durowi i paradurowi rzadko wywołują powikłania neurologiczne są to zapalenia korzeni nerwowych, zapalenia rdzenia czy zapalenia opon i mózgu. Podobne objawy występują (w 5 dni) po szczepieniach przeciw błonicy. Rzadko pojawia się uszkodzenie nerwu wzrokowego, odwodzącego lub dodatkowego.
Wszystkie powikłania poszczepienne łatwiej występują u dzieci, u których istniały już uszkodzenia mózgu. Dużą ostrożność należy zachować w przypadkach padaczki.
Objawy neurologiczne po badaniu surowic lub antytoksyn występują łącznie z chorobą posurowiczą najczęściej w okresie między 7 a 14 dniem po podaniu surowicy. Są to objawy alergicznej neuropatii. Najczęściej występuje asymetryczne zajęcie obręczy barkowej i ramienia z porażeniami mięśni i botami [14].
Środki cieniujące stosowane w arteriografii czy mielografii (Métrizamide i Iopamidoi) mogą powodować miejscowe zaburzenia mózgowe, napady padaczkowe częściowe ruchowe i uogólnione.
Środki znieczulające ogólnie podawane, dożylnie lub znieczulające miejscowo podawane dordzeniowo (lidokaina z epinefryną) mogą spowodować drgawki toniczno-kloniczne, czy zespół Homera, a ketamina – pobudzenie psychoruchowe, i miokloniczną encefalopatię u noworodków.
IMMUNOLOGICZNE SKUTKI WSTRZYKIWANIA HORMONOW PRZEDNIEGO PŁATA PRZYSADKI
Hormony przysadkowe jako białka są antygenami [ 1 ]. W odpowiedzi na wstrzyknięcia tych preparatów tworzą się przeciwciała gatunkowo swoiste, odpowiedzialne za reakcje alergiczne oraz wiązanie i neutralizację hormonów [7j.
Około 1% osób leczonych wyciągami z przysadek zawierającymi ACTH wykazuje objawy reakcji alergicznych lub rzadziej anafiłaktycznych [5]. W ciągu 3-4 tygodni od początku podawania ACTH pojawiają się przeciwciała neutralizująco [3, 4j. Natomiast syntetyczny ACTH w zasadzie nie powoduje powstawania przeciwciał [2].
Również hormon tyreotropowy powoduje tworzenie się przeciwciał neutralizujących, które wiążą TSH i hamują jego działanie. Są to przeciwciała gatunkowo swoiste i dlatego podanie preparatu TSH innego pochodzenia może być sposobem obejścia tego utrudnienia w leczeniu lub próbach diagnostycznych.
U ludzi z moczówką prostą wykryto przeciwciała przeciwko wazopre- synie po leczeniu tym hormonem [4], natomiast nie stwierdzono dotąd. Nikotyna, Barbiturany
Wazopresyna powoduje: 1) zahamowanie diurezy oraz zmniejszenie wydzielania ślinianek, żołądka i trzustki, 2) skurcz mięśni gładkich, skurcz naczyń włosowatych. Po wstrzyknięciu podskórnym wazopresyny dochodzi początkowo do wzrostu ciśnienia tętniczego krwi, później po 5-7 h do jego spadku. W ciągu 20-240 min od chwili podania wazopresyny obserwuje się zmniejszenie przepływu wieńcowego [7]. Jest on dużo większy u zwierząt doświadczalnych niż u ludzi. Choroba wieńcowa, a także nadciśnienie i niedociśnienie stanowią przeciwwskazania do stosowania wazopresyny. '
Dodaj komentarz