NABŁONIAK KOSMÓWKOWY
Nabłoniak kosmówkowy, zwany także kosmówczakiem, jest nowotworem zło-' śliwym, przypominającym raka, ale wychodzącym z nabłonka łożyska, a więc z utkania płodowego. Z tego względu zajmuje on w patologii guzów miejsce zupełnie odrębne, nie ulega bowiem wątpliwości, że w przeciwieństwie do innych nowotworów złośliwych, których komórki nie są obce niszczonemu przez nie ustrojowi, komórki płodowe tworzące kosmówczaka pochodzą zarazem z ustroju matczynego i ojcowskiego, mają jednak pewne cechy odmienne, a więc są obce dla ustroju chorej kobiety (Rosner).
Nabłoniak kosmówkowy zdarza się u kobiet, które były uprzednio w ciąży – zwykle niedawno, ale czasami nawet przed kilku lub kilkunastu laty. Doświadczenie poucza, że w wielu przypadkach (50-60%) niedawna ciąża skończyła się zaśnia- dem groniastym. Tłumaczy się to wybitną rolą, jaką w powstawaniu nabłoniaka kosirówkowego odgrywają komórki ektodermy kosir.ówkowej, a więc te same elementy komórkowe, które tworzą zaśniad groniasty. Jeśli nadto uwzględni się fakt, że zwyrodniałe w zaśniadzie i zmienione w gronka kosmki kosmówki mogą wrastać głęboko w ścianę mięśniową macicy i niszczyć ją (mola kydatidosa destruens), podobieństwo obu t)ch spraw chorobowych staje się uderzające. Nie można też uważać za coś dziwnego, że powstanie zaśniadu graniastego bywa często wstępem do dalszego bujania nabłonka ektodcrmy łożyskowej i rozwoju kosmówczaka.
W poważnym odsetku przypadków (20-25%) spotykamy się jednak z kosmów- czakiem po zwyczajnym porobieniu opisywano też nabłoniaki kosmówkowe po prawidłowych ciążach i porodach.
Dodaj komentarz