MECHANIZMY FIZJOLOGICZNE O PODŁOŻU BIOLOGICZNYM
Do dzisiejszego dnia nie wyjaśniono ostatecznie, które z powyższych czynników (biologicznych, psychicznych, społecznych) odgrywają zasadniczą rolę w poszczególnych etapach rozwoju ontogenetycznego człowieka. Przez dość długi czas większość badacz', a zwłaszcza tych zorientowanych psychoanalitycznie uważała, że najważniejszy wpływ na przeżycia i zachowania seksualne wywierają czynniki psychiczne oraz związane z nimi wpływy społeczno-kulturowe. Zasadniczych przyczyn zakłócających zdolność do odczuwania seksualnego oraz zniekształcających czynności seksualne dopatrywano się w rozlicznych i różnorodnych negatywnych przeżyciach (urazach psychicznych), które spełniały rolę hamulców psychicznych w seksualnej sferze osobowości. Innymi zasadniczymi czynnikami miały być negatywne nastawienia do seksualności wpajane przez środowisko społeczne, a uwarunkowane tradycją kulturową. Nie negując siły wpływów czynników psychicznych i społecznych nie należy jednak zapominać o istnieniu i oddziaływaniu czynników biologicznych (fizjologiczno-konstytucjonalnych). Tak na przykład Money (1961) stoi na stanowisku, że zdolność fizjologiczna (uwarunkowana czynnikami biologicznymi) jest składnikiem najważniejszym – determinującym zdolność przeżywania oraz siłę reakcji seksualnych. Te właśnie czynniki miałyby między innymi decydująco uwarunkowywać zdolność do przeżywania orgazmu u kobiety oraz wiek kobiety, w którym przeżywa ona pierwszy w życiu orgazm. Wydaje się jednak, że na obecnym etapie rozwoju nauki nie można z całą pewnością udowodnić jednoznacznej przewagi oddziaływania składników biologicznych, psychicznych lub społecznych. Nie ma to też praktycznego znaczenia dla seksuologii. Ostateczna zdolność do odczuwania i reakcji seksualnych jest wypadkową oddziaływania konstelacji wszystkich trzech wyżej wymienionych czynników, których natężenie zmienia się w procesie rozwoju ontogenetycznego człowieka. Największe zmiany zachodzą przy tym w obrębie czynników psychicznych, natomiast najmniejsze w obrębie czynników biologicznych.
Sumując można stwierdzić, że mechanizmy fizjologiczne o podłożu biologicznym zdają się odgrywać zasadniczą rolę dla intensywności odczuć i reakcji seksualnych, natomiast mechanizmy psychospołeczne, a zwłaszcza te związane z procesem uczenia się oraz postawami wobec seksualności, zdają się odgrywać zasadniczą rolę w modulacji wzorów ekspresji seksualności.
Dodaj komentarz