LEKI WYWOŁUJĄCE ODCZYNY RZEKOMOZAPALNE CZĘŚĆ 2
Oksyfenizatyna (składnik środków przeczyszczających, np. preparatu Laxigen). W kilkunastu opisanych do tej pory przypadkach była przyczyną hiperergicznych odczynów rzekomozapalnych w wątrobie, które przeistoczyły się w przewlekłe zapalenie wątroby. Zapobiega temu wczesne odstawienie leku [17],
Odczyny rzekomozapalne w wątrobie wywołują prawdopodobnie także leki zbliżone chemicznie do oksyfenizatyny: fenoloftaleina i bisako- dyi. Sporadyczne przypadki rzekomozapalnych odczynów wątrobowych opisano także po nitrofurantoinie, papawerynie, propylotiouracylu i chlor- diazepoksydzie.
Alergiczne odczyny reakcji na leki przejawiają się też zastojem żółci.
Wewnątrzwątrobową chołestazę wykazuje 1-2% osób leczonych poniższymi lekami [1, 2, 4, 6, 11, 16]:
– 1. Metylodopa 4. Pochodne fenotiazyny
– 2. Ektyiurea (Cytran) a) chloropromazyna
– 3. fiamazol b) promazyna
– 7. Pochodne sulfonylomocznika
– a) chlorpiopamid
– b) tolbutamid li. Preparaty złota
Typowym przykładem niepożądanych wpływów tej grupy leków na wątrobę są pochodne fenotiazyny. Częstość zmian wątrobowych dotyczy mniej aniżeli 0,5% osób leczonych po raz pierwszy. W przypadkach powtórnych kuracji zwiększa się ona do 40%. Zmiany w wątrobie pojawiają się niezależnie od dawki leku, np. po pojedynczej dawce 50 mg chlo- ropromazyny. Zazwyczaj początek choroby jest powolny. Występują dość często objawy ogólne, jak wysypka skórna, gorączka, eozynofilia, limfo- cytoza, pojawia się brak łaknienia, osłabienie. Po kilku dniach chory może spostrzec ciemny kolor moczu, odbarwienie stolca, niekiedy świąd skóry, a następnie żółtaczkę i pobolewanie w nadbrzuszu po stronie prawej. Wątroba na ogół nie ulega powiększeniu, niekiedy przy intensywniejszej cholestazie jej dolny brzeg jest wyczuwalny w odległości 2- 3 cm poniżej luku żebrowego. Aktywność aminotransferaz alaninowej i asparaginianowej jest nieco zwiększona, stężenie fosfatazy zasadowej wyraźnie zwiększa się, zatrzymanie bromosulfoftaleiny również.
Dodaj komentarz