Hemofilia C
Leczenie. W razie silnego krwawienia konieczne jest przetoczenie krwi. Ponieważ globulina p*rzeciwkrwawiączkowa znika w krwi dłużej przechowywanej, dlatego w hemofilii A przetaczać powinno się krew świeżą. Natomiast w hemofilii B podawać można krew i osocze konserwowane, które zawierają czynnik Christmasa. Przetoczenie świeżej krwi w hemofilii A zabezpiecza na ogół chorego przed krwawieniem na przeciąg 6—12 godzin. Pod osłoną więc szeregu takich przetaczań można u hemofilityka przeprowadzić poważne nawet zabiegi operacyjne. Aby uchronić chorego przed niekorzystnymi odczynami związanymi z częstymi transfuzjami krwi, lepiej zamiast krwi pełnej przetaczać globulinę przeciwkrwawiączkową. Jednakże zarówno leczenie krwią, jak i podawanie globuliny przeciwkrwawiączkowej należy ograniczać jedynie do przypadków koniecznych, w których inne środki zmierzające do opanowania krwawień zawodzą. Zbyt częste bowiem stosowanie krwi i globuliny przeciwkrwawiączkowej powoduje powstawanie antykoagulantów, które niweczą efekt przetoczenia. Na miejsca krwawienia przykładać należy tampony nasycone trombiną lub mlekiem kobiecym (jako zawierającym tromboplastynę). W przypadku krwawień do stawu należy go unieruchomić i obłożyć lodem.
Hemofilia C (niedobór PTA) występuje o wiele rzadziej niż hemofilie A i B, a przebieg jej jest znacznie łagodniejszy. Hemofilia C występuje u obu płci.
Dodaj komentarz