Konsultacje lekarskie i opinie medyczne – Warszawa, Poznań, Kraków

Analizując funkcjonowanie erotyczne człowieka dorosłego nietrudno dostrzec, jak istotne są w tym wypadku jego doświadczenia społeczne wyniesione z okresu dzieciństwa. W pewnym uproszczeniu można by powiedzieć, że to wszystko, co wydarzyło się w sferze kontaktów społecznych przed uzyskaniem dojrzałości płciowej, stanowi swoisty bank doświadczeń, z którego człowiek dorosły korzysta niezależnie od tego, czy zdaje sobie z tego sprawę, czy też nie. Działa tutaj prawo pierwszego treningu (pierwszych od ruchowo-warunkowych schematów postępowania), które, jak wiadomo, odgrywa istotną rolę w każdym przejawie funkcjonowania żywego organizmu. Dlatego właśnie niektórych ludzi spotykają niepowodzenia już na samym początku ich życia erotycznego, kiedy z pozoru nie mają jeszcze w tej dziedzinie żadnych doświadczeń. Zrozumieć źródła tych niepowodzeń można tylko wówczas, jeśli pamięta się, że zachowanie człowieka jest procesem ciągłym, trwającym od narodzenia aż do śmierci i podjęcie jakiejkolwiek nowej działalności jest zawsze obciążone tym, co już było, doświadczeniami z podobnych, wcześniejszych sytuacji. Powyższa teza ma szczególne zastosowanie wobec funkcjonowania erotycznego, które jest sensu stńcto funkcjonowaniem społecznym, wzbogaconym o przeżycia seksualne. Interakcje społeczne, rozgrywające się w rodzinie, wśród rówieśników, w środowiskach znanych i nieznanych są formami modelowymi, pozostawiają po sobie określone doświadczenia w zapisie pamięciowym i determinują zachowanie erotyczne człowieka dorosłego. Względna trwałość pierwszych powiązań odruchowo-warunkowych powoduje trudności we wprowadzaniu korekty do funkcjonowania społecznego w wieku dojrzałym. Korekta taka wymaga najczęściej stosowania skomplikowanych oddziaływań psycho- i socjoterapeutycznych. Dlatego też jest w pełni uzasadnione rozwijanie szerokiej działalności profilaktycznej, polegającej na kształtowaniu zdrowych podstaw erotyki. Można to osiągnąć, pamiętając, że dbałość o prawidłowy rozwój społeczny dziecka jest działaniem procentującym dopiero po kilku latach. Umiejętność nawiązywania i rozwijania prawidłowych interakcji seksualnych stanowi istotny składnik tzw. szczęścia osobistego i zaczyna kształtować się już w okresie dzieciństwa, kiedy wielu rodziców traktuje swoje dzieci jako istoty aseksualne.