Czytelnicy komentują

  • Dorota Nieskalana on Środki pobudzające Moim zdaniem szkoda zdrowia na takie środki pobudzające. Lepiej jest się dobrze wyspać, zacząć się dobrze odżywiać i uprawiać jakieś sporty. Nie trzeba faszerować się żadnymi lekami :) Ale kto co lubi. Na sen, owszem można brać jeżeli ktoś ma na praw (25/02/2015 at 8:08 PM)

Sprawdź

Medycyna

Sprawdź

Brak poprawy po usunięciu jądra miażdżystego

– 1. Utrzymywanie się rwy kulszowej Błąd diagnostyczny przed operacją – chory mógł cierpieć bóle promieniujące spowodowane niestabilnością kręgosłupa, a nie z powodu podrażnienia korzenia i zabieg wykonano na niewłaściwym poziomie. Może tak się zdarzyć, np. gdy wykonany mielogram wykazuje ubytek odpowiadający tzw. centralnemu dyskowi, co zazwyczaj potwierdza obraz operacyjny – rozległe uwypuklenie się pierścienia włóknistego. Zmianę tę jakże często uznaje się za przyczynę rwy kulszowej, gdy w rzeczywistości jest ona powodowana „usidleniem” korzenia, np. przez patologicznie zmieniony wyrostek stawowy. Niekiedy też może wchodzić w grę wrodzona anomalia wyjścia korzeni, np. obecność dwu korzeni w jednym otworze między- kręgowym i ich przetrwały obrzęk w kanale korzeniowym. W tych przypadkach usunięcie krążka międzykręgowego powinno być połączone z foraminotomią.

Co się tyczy przetrwania rwy kulszowej w związku z błędem techniki operacyjnej, to może on być związany z: 1) niecałkowitym usunięciem jądra miażdżystego lub 2) pozostawieniem ciała obcego.

– 2. Nawrót rwy kulszowej. W danym przypadku wchodzą w grę 3 możliwości: 1) tyłowypchnięcie jądra miażdżystego ponowne, na tym samym poziomie lub na poziomie innym

– 2) uciśnięcie korzenia z powodu zapadnięcia się krążka międzykręgowego

– 3) zwłóknienia i zrosty opony twardej lub korzenia z tkankami otaczającymi. W tym ostatnim przypadku dolegliwości bólowe rozwijają się z reguły stopniowo, a rozległość zbliznowacenia pozostaje w proporcji do wielkości laminektomii i krwiaka pooperacyjnego.

Do ustąpienia rwy kulszowej, lecz utrzymywania się silnych bólów krzyża po discektomii dochodzi zazwyczaj u chorych cierpiących na narastające z roku na rok bóle krzyża, u których dopiero dołączenie się obezwładniającej rwy kulszowej zadecydowało o poddaniu się operacji. U takich chorych z reguły bóle krzyża powodowane są niestabilnością kręgosłupa. Nic też dziwnego, że discektomia likwidująca rwę kulszową nie może znieść bólów krzyża. Dopiero discektomia połączona w tych przypadkach z usztywnieniem kręgosłupa może uwolnić chorego zarówno od rwy kulszowej, jak i od bólów krzyża.

Usztywnienia wymaga też każda rozległa laminektomia, powodująca uszkodzenie jednego czy obydwu stawów międzywyrostkowych.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *