AKROMEGALIA
Jak już podano powyżej, u ponad połowy chorych z akro- megalią występuje paradoksalna reakcja hormonu wzrostu na pobudzenie dopaminergiczne. Wyraża się ona zmniejszeniem wydzielania hormonu wzrostu zamiast zwiększeniem, które obserwuje się z reguły u ludzi zdrowych. Zjawisko to wykorzystano do zastosowania bromokryptyny w leczeniu akromegalii. Podjęcie decyzji o długotrwałym leczeniu bro- mokryptyną wymaga przeprowadzenia leczenia próbnego, monitorowanego oznaczaniem stężenia hormonu wzrostu w surowicy krwi, gdyż bro- mokryptyna zmniejsza wydzielanie hormonu wzrostu nie u wszystkich chorych. Eiekt leczniczy jest słabszy niż w przypadkach hiperprolakty- nemii i wymaga stosowania większych dawek 10-40 mg/24 h.
Znacznie rzadziej niż w przypadkach guzów prolaktynowych spostrzega się regresję gruczolaka przysadki. Ze względu na to, nie zaleca się leczenia bromokryptyną jako wyjściowego leczenia akromegalii, proponując następującą kolejność przebiegu leczenia:
– 1) leczenie operacyjne {usunięcie gruczolaka przysadki) – jeśli to możliwe – drogą przez zatokę klinową,
– 2) radioterapię w przypadku niedoszczętności zabiegu operacyjnego,
– 3) leczenie bromokryptyną w przypadku braku pełnej skuteczności dwóch poprzednio wymienionych metod leczenia.
Dodaj komentarz